Elegancja Francja. Z historii mody XX wieku

Elegancja Francja. Z historii mody XX wieku

3.07.–18.08.2013

kurator: Piotr Szaradowski
aranżacja wystawy: Wojciech Luchowski

producent wystawy: Magdalena Tomczewska

W powszechnej świadomości stolicą mody jest Paryż. Choć jego pozycja w ciągu ostatnich 30 lat została mocno osłabiona pojawieniem się kolejnych centrów mody takich jak Londyn, Nowy Jork czy Mediolan, to wciąż pozostaje on najjaśniejszym punktem na światowej mapie mody. Tam działali najbardziej rozpoznawalni na świecie projektanci, Gabrielle Chanel i Christian Dior, a przecież ich domy mody stanowią zaledwie fragment francuskiego przemysłu odzieżowego, którego struktura sięga korzeniami czasów Ludwika XIV. Nie może więc dziwić, że połączenie Francji z modą, szykiem i elegancją jest tak trwałe.

Prezentowana wystawa kobiecej mody XX wieku bazowała właśnie na tym skojarzeniu. Pokazanych zostało 49 ubiorów – sukni, żakietów, kostiumów, pochodzących z prywatnej kolekcji, uzupełnionych materiałem ikonograficznym. Ekspozycja podzielona została na kilka części, z których każda poświęcona była jednemu ze zjawisk XX-wiecznej mody, np. wyzwalaniu ciała z ciasno zasznurowanego gorsetu, estetyce art déco czy paryskiemu wysokiemu krawiectwu (fr. haute couture). Była to pierwsza w Polsce wystawa prezentująca w tak szerokim wyborze suknie paryskich projektantów od Jean-Philippe Worth’a, poprzez Jeanne Lanvin, Cristóbala Balenciagę, Christiana Diora, po Thierry’ego Muglera i Christiana Lacroix.

Na zdjęciu widzimy schemat prezentujący przekazywanie tradycji „wielkiego krawiectwa” (haute couture). Na białych tabliczkach zawieszonych na ścianie i połączonych ze sobą różową nitką na wzór drzewa genealogicznego znajdują się imiona, nazwiska oraz daty urodzin i śmierci najwybitniejszych światowych projektantów mody. Tło zdjęcia jest białe.

Na zdjęciu, w centralnej jego części, widzimy damskiego manekina ubranego w długą, białą suknię oraz brązowy żakiet. Przy rękawie żakietu przyczepiony jest słomkowy kapelusz. Tło jest białe.

Na zdjęciu widzimy cztery damskie manekiny. Pierwszy, z lewej, ubrany jest w ciemną, długą suknię przypominająca płaszcz, drugi w czarną suknię bez rękawów wykonaną z połyskliwego materiału, trzeci w ciężki płaszcz z dużym, futrzanym kołnierzem, a ostatni manekin ubrany jest w elegancką, czerwoną wieczorową suknię, uszytą z przeźroczystej tkaniny. W tle widzimy trzy obrazy oraz tekst umieszczony na ścianie, są one jednak nieczytelne i przesłonięte manekinami.

Na zdjęciu widzimy pięć manekinów. Dwa z nich, po lewej stronie, ubrane są w gorsety, trzy kolejne, po prawej, w ciemne suknie z pierwszej połowy XX wieku. W tl, na białych ścianach można dostrzec kilka obrazów z projektami odzieży.

Na zdjęciu widzimy fragment aranżacji wystawy ukazujący pracownię krawiecką. Z lewej strony stoją dwa damskie manekiny i duże lustro, na ścianie na wprost wiszą wieszaki z próbkami tkanin, zaś po stronie prawej znajduje się stół z przyborami do rysowania, magazynami mody oraz rolką papieru. W tle za stołem widzimy duże brązowe drzwi Sali Wystaw.

Na zdjęciu widzimy fragment aranżacji wystawy. Na grafitowej podłodze po lewej, jak i po prawej stronie stoi kilkanaście damskich manekinów ubranych w kolorowe suknie, kostiumy, płaszcze i gorsety. Ściany Sali Wystaw pomalowane są na biało. Z lewej strony widoczne są brązowe drzwi, zaś pod sufitem znajdują się liczne reflektory oświetlające ekspozycję.

Na zdjęciu widzimy plakat wystawy. Tło plakatu jest czarne z kilkoma białymi i różowymi napisami: tytułem, datami i miejscem wystawy. W dolnej części plakatu znajdują się logotypy organizatorów, patronów i sponsorów. Po prawej stronie zaś połowa damskiego manekina, ubranego w różową sukienkę.