Frida Kahlo i Diego Rivera. Polski kontekst
28.09.2017–21.01.2018

Wystawa dzieł Fridy Kahlo i Diego Rivery z kolekcji Jacquesa i Natashy Gelman oraz prac z kolekcji prywatnych i muzeów w USA, Meksyku, Niemczech i Polsce

kuratorka: Helga Prignitz-Poda

aranżacja: Piotr Machowiak

producent wystawy: Magdalena Tomczewska

Wystawa „Frida Kahlo i Diego Rivera. Polski kontekst” była pierwszą i jedyną w Polsce wystawą Kahlo i Rivery, wzbogaconą o mało znany polski wątek w życiu artystów. Tytułowy kontekst tworzą z jednej strony bardzo bliskie relacje artystów z autorkami o polskim pochodzeniu (Bernice Kolko i Fanny Rabel), z drugiej zaś obecność obrazów Kahlo i Rivery oraz grafik Fanny Rabel na Wystawie Sztuki Meksykańskiej w 1955 roku w Polsce.

Frida Kahlo to artystka ciesząca się niezwykłą sławą na całym świecie. Znana jest przede wszystkim ze swoich licznych autoportretów, na których widoczne są „ból i pasja” wyrażone w intensywnej, jaskrawej kolorystyce. W wieku 22. lat Kahlo poślubiła sławnego meksykańskiego malarza – Diego Riverę. W 1953 roku, podczas pierwszej wystawy indywidualnej Fridy Kahlo w Meksyku, jeden z krytyków napisał: „Nie sposób oddzielić życia i twórczości tej niezwykłej osoby. Jej obrazy są jej biografią”.

W Centrum Kultury ZAMEK zaprezentowanych zostało 40 dzieł Kahlo i Rivery, dokumentalne filmy opowiadające o ich twórczości i życiu, słynne fotograficzne wizerunki artystki, wykonane m.in. przez Nickolasa Muraya w latach 30. i 40. XX wieku, zdjęcia Bernice Kolko – fotografki, która była przyjaciółką Fridy w ostatnich latach życia artystki. Pokazana została również twórczość Fanny Rabel, która należała do czwórki najbliższych uczniów Kahlo, a także współpracowała z Diego Riverą przy realizacji jego wielkoformatowych murali. Jedna z sal poświęcona była Wystawie Sztuki Meksykańskiej w Warszawie w 1955 roku (jedno z najważniejszych wydarzeń w polskim życiu artystycznym w latach 50. XX wieku). Znalazły się na niej prace kluczowych dwudziestowiecznych artystów Meksyku, w tym obraz Fridy zatytułowany „La Mesa Herida” („Zraniony stół”), który był największym obrazem namalowanym przez artystkę i który do tej pory uważany jest za zaginiony.

Wystawa „Frida Kahlo i Diego Rivera. Polski kontekst” zgłębiła także fenomen popularności Fridy Kahlo i oddziaływania jej sztuki na kolejne pokolenia twórców poprzez specjalnie przygotowany pokaz czterdziestu prac dziesięciu współczesnych malarzy i malarek meksykańskich, dla których Frida Kahlo pozostaje źródłem nieustannej inspiracji.

Wystawę obejrzało 118000 osób.

Gdziekolwiek pojawiają się prace Fridy Kahlo, wywołują poruszenie. Program edukacyjny towarzyszący zamkowej wystawie stawiał sobie za cel przybliżenie fenomenu artystki, jej otoczenia i czasów. Od października 2017 roku do stycznia 2018 roku ponad 23 tysiące widzów wzięło udział w ponad 840 oprowadzaniach z przewodnikami po wystawie. Zorganizowano liczne lekcje dla uczniów, nieraz połączone z warsztatami plastycznymi. Kilkanaście wykładów było okazją poznania różnorodnych kontekstów twórczości Fridy Kahlo. Warsztaty rodzinne, rzemieślnicze i twórcze, a także kursy teoretyczne i praktyczne ukazywały, związany z Fridą, wachlarz wątków artystycznych i kulturowych. Program edukacyjny został stworzony przez zamkowy Dział Projektów Interdyscyplinarnych, pod kierunkiem Macieja Szymaniaka.